Ξέρω, ξέρω. Πάλι δεν είμαι
αντικειμενική, αλλά τι να κάνουμε; Έχουμε και τις
αδυναμίες μας. Έτσι κι εγώ, έχω ιδιαίτερη αδυναμία στη φωτογράφο- θρύλο που
ονομάζεται Annie Leibovitz.
Εν ολίγοις, η κυρία αυτή, γεννήθηκε πριν 63 χρόνια στο Κονέκτικατ, από γονείς
Εβραϊκής- Ανατολικό-Ευρωπαϊκής καταγωγής. Εργάστηκε στο θρυλικό περιοδικό
μουσικής Rolling Stone
(μόνο που δεν ήταν ακόμη θρυλικό- μόλις είχε δημιουργηθεί- αυτή βοήθησε να
γίνει όμως). Το ξεχωριστό στην καριέρα της, εκτός από τα τρομερά, πανάκριβα
σκηνικά που στήνει για τις φωτογραφίσεις της, είναι ότι μπαίνει κυριολεκτικά
στις ζωές των καλλιτεχνών που «ζωγραφίζει». Υπήρξε φωτογράφος της περιοδείας
‘71/’72 των The Rolling Stone
(το συγκρότημα, όχι το περιοδικό) και η σημαντικότερη φωτογραφία θεωρεί ότι
είναι μια στιγμή του Mick Jagger σε ένα ασανσέρ. Επίσης μοναδική (και
καλλιτεχνικά αλλά και κυριολεκτικά) είναι η φωτογράφιση που έκανε στη Γιόκο Όνο
και τον Τζον Λένον, αφού λίγες ώρες αργότερα τον σκότωσαν.
Έχει κάνει εξαιρετικές δουλειές
για περιοδικά όπως η Vogue και το Vanity Fair.
Φωτογραφίζει πολλούς καλλιτέχνες
(ηθοποιούς, τραγουδιστές) και πάντα θέλει να στήσει ολόκληρο σκηνικό σαν
ταινία. Χαρακτηριστικό είναι το concept της Disney με πολλούς celebrities
ως χαρακτήρες της Disney που ξεκίνησε το 2007.
Από το ’89 μέχρι το ’04 πέρασε τη
ζωή της με την Susan Sontag.
Έκανε τρία παιδιά, τα δυο(δίδυμα) με παρένθετη μητέρα. Το ’06 δημοσίευσε ένα
βιβλίο για την φωτογραφική, και κατ’ επέκταση την προσωπική της ζωή. Γυρίστηκε
κι ένα ντοκιμαντέρ με αφορμή αυτό το βιβλίο και μίλησε για όσα έζησε.
Το 2009 πέρασε και κάποια
οικονομικά προβλήματα της έκαναν μηνύσεις για χρέη, κατάφερε να «σώσει» τη
δουλειά της και το 2010 ξεκίνησε μια νέα μήνυση και πάλι για έξοδα που δεν είχε
διευθετήσει.
Όπως και να’ χει, το έργο της
είναι ανεκτίμητης αξίας, καλλιτεχνικής και όχι μόνο. Για φωτογράφο μιλάμε.
Απολαύστε άφθονο υλικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου