Ή Ελληνιστί, το σπασικλάκι εκεί έξω είναι ο νέος, ωραίος γκόμενος που βλέπουμε όλες στον ύπνο μας; Ας ξηγηθώ, για να μην σας μπερδεύω με ερωτήσεις. Τον τελευταίο καιρό που λέτε, έχω πάθει αυτό το κάτι (ψύχωση νομίζω το λένε, αλλά δεν παίρνω κι όρκο) με την γνωστή σε αρκετούς σειρά “The Big Bang Theory”. Έλα καλέ, το παίζει και το star τα ΣΚ.
Εγώ, πήρα την μαύρη απόφαση να δω τι σόι σειρά είναι αυτή, και κατέβασα όλη την πρώτη σεζόν, δεν άντεχα να βλέπω ένα-δυο επεισόδια στη μέση ποιος- ξέρει -ποιάς- σεζόν έδειχναν αυτοί οι καλοί κύριοι στο κανάλι που λέγαμε. Ε, ξεκίνησα που λέτε, και έβλεπα, και έβλεπα, και έλεγα άντε κι άλλο ένα, κι άλλο ένα, κι έγινε το κακό. Κόλλησα.
Αυτή τη στιγμή τελειώνει στο Αμέρικα η πέμπτη σεζόν, παίζεται από τις 24 Σεπτεμβρίου του 2007. Η σειρά/κωμωδία/sitcom, εν –πολύ- ολίγοις, έχει να κάνει με τη ζωή δυο επιστημόνων και των δύο εξίσου επιστημόνων φίλων τους. Στην όλη παρέα έχει αρκετά μεγάλο ρόλο και η ολίγον χαζή ξανθιά που μετακομίζει στην πολυκατοικία απέναντι από τους Σέλντον και Λέοναρντ. Άλλα δε λέω για να μη χαλάσω το σασπένς, όπως θα λέγαν οι παλιοί, ή να μη σας γεμίσω spoilers, όπως θα ‘λεγαν οι νέοι. 
Ξέχασα να αναφέρω ότι ένας από τους δημιουργούς, ο Chuck Lorre είναι δημιουργός και του γνωστού (επίσης παίζεται στο κανάλι που λέγαμε) “Two and a Half Men”.
Δεν είναι όμως μόνο αυτή η σειρά, για την οποία φλυαρώ τόση ώρα, που έχει κάνει τους σπασίκλες/φύτουλες ή geeks/nerds, όπως θα έλεγαν στην χώρα τους, που έχουν κάνει αυτά τα παλικάρια να φαίνονται πολύ ελκυστικά στο γυναικείο κοινό.
Θυμηθείτε απλώς τον Hugo ή τον Faraday στο Lost, (παρεμπιπτόντως o Hugo έγινε και πρωταγωνιστής σε νέα σειρά: “Alcatraz”- κι ας μην πάει τόσο καλά). Δεν είναι μόνο οι χαρακτήρες, αλλά ολόκληρες σειρές και εκπομπές που ασχολούνται με το “geeky universe”. Δεν είναι ντροπή να πει κάποιος ότι παρακολουθεί το “Brainiac” ή το “MythBusters” όπου μερικά εμφανίσιμα σπασικλάκια διαφόρων ηλικιών προσπαθούν να ξοδέψουν μια περιουσία για να δουν πως και εάν ανατινάζεται κάτι. Οι σειρές όπως ο “Doctor Who” και τα “άπαντα” CSI έχουν πρωταγωνιστές κάποιες ιδιοφυΐες που λύνουν το έγκλημα και κάνουν πολλά κοριτσάκια να ερωτεύονται αυτόν που μιλάει ακαταλαβίστικα ή jibber-jabber (πολύ μου αρέσει αυτή η έκφραση, ακούγεται τόσο γελοία).
Έχω λοιπόν που λέτε την απορία, τα πρότυπα είναι τόσο κατευθυνόμενα από την TV κι εμείς οι «αθώοι» τηλεθεατές χάφτουμε ό, τι μας ταΐζουν; Γίνεται να ελέγχουν ακόμη και τη libido μας με τα παραμύθια τους; Τι θα γίνει επιτέλους; Ποιος φταίει τελικά για τα όνειρα που βλέπω κάνοντας naughty things με τον Sheldon και τον Leonard; Το κανάλι που μου άνοιξε την όρεξη και είδα μέσα σε μια βδομάδα πέντε σεζόν είκοσι και πλέον επεισοδίων; Το Hollywood που αποφάσισε μια ωραία μέρα να κάνει της μόδας τα παιδάκια που έχουν Ph.D; Μήπως κι εγώ πρέπει να σταματήσω αυτήν την λίαν επιεικώς μανία με τη σειρά; Επειδή δεν θα μάθω απόψε, λέω να πέσω για ύπνο. Μη με ρωτήσετε τι όνειρο ελπίζω να δω…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου