Λοιπόν, κυρίες μου πρέπει να το παραδεχτώ. Πάντα ήμουν της άποψης «αυτά έχω κι άμα σ’ αρέσω! Αν δεν σου αρέσει τα κουβαδάκια σου και σε άλλη παραλία». Δεν δέχτηκα ποτέ –λέμε τώρα- εκτός από ψιλοπράγματα, να αλλάξω για κανέναν. Ας μπω στο ψητό, αν και μου είναι λίγο δύσκολο, και ας αφήσω τις αερολογίες. Αξίζει τελικά να γίνεις ένα C/D-cup με τη βοήθεια της επιστήμης;
Πάντα, βλέποντας διάφορες εκπομπές, που σκοπό τους είχαν να με τρομοκρατήσουν, περισσότερο από τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη αυτοπροσώπως, δεν ήθελα με τίποτα να πειράξω το σώμα μου και ν’ αρχίσω το κόψε-ράψε και τη σταυροβελονιά στο κρεβάτι του τρόμου του χειρουργείου ήθελα να πω.
Ήταν κι εκείνο το ‘Nip-tuck’ που τρομοκρατούσε ακόμη κι εκείνες που έχουν τον φουσκω-γιατρό παιχνιδάκι, έτσι πείστηκα κι εγώ ότι δεν χρειάζεται να πάρω κουμπαρά αποκλειστικά για να ανεβώ σε C-cup.
Αλλά, προσφάτως είδα μερικά αποτυχημένα συνολάκια, που φορούσαν μερικές «διάσημες» εξαιτίας της έλλειψης βασικών προσόντων. Ήταν και η περίπτωση μιας, συγκεκριμένα, που είχε το αντιστρόφως ανάλογο αποτέλεσμα. Ήταν απίστευτα σέξι αλλά και όμορφη φορώντας ένα απλό Τ-shirt.
Έτσι μπήκα στον πειρασμό, μεσούσης της οικονομικής κρίσης να σκέφτομαι μήπως πρέπει ν’ αγοράσω εκείνο το γουρουνάκι που λέγαμε και ν’ αρχίσω να το γεμίζω ευρώ για φούσκωμα.
Τελικά, το «θεϊκά πλασμένο», μήπως χρειάζεται και λίγο τον πλαστικό του; Λέω εγώ τώρα.
(εκτενή ανάλυση με τιμές και τεχνικές θα κάνω κάποια στιγμή οσονούπω.)