Ξεφυτρώνουν καθημερινά, σαν τα μανιτάρια, σειρές και βιβλία με κύριο θέμα τους αγαπησιάριδες βρικόλακες, λυκανθρώπους και άλλα συναφή. Οι περισσότερες απ’ αυτές δεν απευθύνονται σε κοινό που βλέπει σκληρές ταινίες τρόμου. Αντιθέτως. Το μεγαλύτερο κοινό τους είναι μικρά κοριτσάκια (και ενίοτε μεγαλύτερα, που δεν μεγάλωσαν ποτέ) επειδή το βασικό στόρυ πάντα περιστρέφεται γύρω από ένα ρομάντζο. Πάνε τα άρλεκιν που διάβαζαν οι μαμάδες- μερικές φορές διαβάζουμε ακόμη κι εμείς. Τότε οι περιγραφές του γοητευτικού κυρίου μιλούσαν για το θεληματικό πηγούνι και το δασύ του στέρνο. Τα πράγματα δεν άλλαξαν πολύ σε σχέση με το τελευταίο. Πάλι δασύ είναι το στέρνο, αλλά αυτό δεν υποδηλώνει ανδρισμό. Δείχνει ότι κάθε μήνα, όταν έχει πανσέληνο, ο χαρακτήρας που λατρεύουν όλες, γίνεται λυκάνθρωπος. 
Έχουμε δει βρικόλακες που δεν αντέχουν το φως και τριγυρνάνε μόνο τη νύχτα (βλέπε «Συνέντευξη μ’ ένα Βρικόλακα»). Έχουμε δει αυτούς που αντέχουν το φως της μέρας, αλλά είναι πιο αδύναμοι (βλέπε «Κόμης Δράκουλας»). Είχαμε κι αυτόν που βρήκε το γιατρικό και το έπαιρνε καθημερινά για να μην μπει στον πειρασμό και φάει κανέναν καψερό (βλέπε «Blade»). Μετά μας ήρθε και το «Underworld». Αυτό ήταν τύπου “Blade”από δράση και είχε ελάχιστο ρομάντζο. Μέχρι εδώ όλα έβαιναν καλώς. Τα δεχθήκαμε, τ’ αγαπήσαμε και έγιναν ταινίες σταθμός στις ζωές μας. 
Έλα όμως που κάποιοι «φωστήρες» όπως η κυρά Μέγιερ (Twilight) και πριν απ’ αυτήν (για όσους ξέρουν την αληθινή σειρά που εμφανίστηκαν) η κυρά Σμιθ (Vampire Diaries) σκέφτηκαν να χώσουν στο κλασσικό ρομάντζο ό, τι έχει τρίχες και κυνόδοντες. Ε, αυτό ήταν. Από τότε δεν υπάρχει κανάλι κι εκδοτικός οίκος που να μην έβγαλε κάτι παραπλήσιο.
Δεν αντέχω άλλες χρυσόσκονες (όπως αυτός ο ξεπλυμένος ο Edward) ούτε τα ερωτικά τρίγωνα-τετράγωνα με τα δυο αδέρφια (Damon και Stefan) που σφάζονται στην ποδιά της Helena. Τι στο καλό; Εκεί στο Αμέρικα ένα φυσιολογικό σχολείο δεν υπάρχει; Όλα βρίθουν με βαμπιράκια και λυκανθρώπους; Θα μου πεις «Παραμύθι είναι κυρά μου, δε σημαίνει ότι κυκλοφορούν κι έξω στους δρόμους». Έστω, παραμύθι. Εγώ ήξερα απ’ τη μανούλα μου ότι ήθελαν να σου πουν και κάτι τα παραμύθια. Αυτά, πως γίνεται να είναι τόσο flat και να τρελαίνεται ο κόσμος μαζί τους;
Ας αφήσω, όμως, τις κακίες (για λίγο, μη φανταστείς). Χαίρομαι να βλέπω μικρούς και μεγάλους να διαβάζουν, κι ας είναι ρομάντζα δ’ κατηγορίας (πολύ κρατήθηκα). Χαίρομαι να βλέπω κι ανθρώπους να διαβάζουν τ’ αγαπημένα τους βαμπιρο-βιβλία ακόμη και στ’ αγγλικά, επειδή απ’ τη λαχτάρα τους δεν αντέχουν να περιμένουν. Χαίρομαι να βλέπω πόσο άχρηστοι είναι οι δάσκαλοι όταν υπάρχουν αληθινά κίνητρα για διάβασμα.
Για όσους ενδιαφέρει το πρώτο μέρος της ταινίας The Twilight saga - Breaking Dawn βγαίνει σε DVD και BluRay στις 11 Φεβρουαρίου σύμφωνα με την ανακοίνωση της Summit Entertainment http://www.breakingdawn-themovie.com/
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα πω την αλήθεια κι εγώ σαν καμένος άνθρωπος έχω μια αδυναμία στα βαμπιροβιβλία και βαμπιροταινίες, ΑΡΚΕΙ να είναι βαμπίρ που σφάζουν, πίνουν ανθρώπινο αίμα, έχουν κυνόδοντες αντί για δηλητήριο, χώνουν ξύλο και κατά προτίμηση να παίζει και καμιά πολιτική συνομωσιούλα στη μέση. Το ρομάντζο δεν με χαλάει, αρκεί να το κρατούν σε νορμάλ δόσεις και να μην γίνεται αυτοσκοπός του βιβλίου.
ΑπάντησηΔιαγραφή