Hank Moody- Ο άνδρας που αγαπάμε να μισούμε.

Όταν είδα το πρώτο επεισόδιο, είχα πάθει σοκ. Δεν ήξερα τι ήταν αυτό ακριβώς που με έκανε να μη θέλω να το ξαναδώ στη ζωή μου, και, ταυτοχρόνως, «κάτι με έτρωγε» (που λένε και στο χωριό μου) να δω μέχρι που μπορεί να φτάσει. Έβλεπα, κι έβλεπα, το ένα μετά το άλλο τα επεισόδια (είχα βλέπετε και όλη τη σεζόν στο χέρι) μέχρι που κόλλησα. 

Μιλάμε για τον κύριο Χανκ Μούντι, τον κατά κόσμον David Duchovny (ναι, ναι αυτόν που έκανε τον Μόλντερ στο X-Files). Αν είστε πολύ μικρά και δεν ξέρετε ούτε το X-Files (κρίμα πάντως) θα καταλάβετε σε λίγο.

Στη σειρά Californication, όπου παίζει ο κύριος, και μας βασανίζει εδώ και πέντε σεζόν, έχει μια πρώην σύζυγο, που δεν ήταν δηλαδή και ποτέ, επειδή ήταν πολύ boho παιδιά στα νιάτα τους, και ο γάμος θεωρούνταν “tres banal”. Έχει και μια κόρη, emo, που έχει πάρει το ρόλο του Γιόντα (ούτε αυτόν τον ξέρετε; Μα καλά τι βλέπατε μικροί;;) και πετάει σοφίες. 

Μέχρι εδώ λες, «καλά, σιγά τα προχωρημένα πράματα, εδώ ο μισός πλανήτης είναι χωρισμένος, κι ο άλλος μισός έχει κι ένα ξόγαμο». Είναι κι ο μάνατζερ -καλύτερος φίλος του (ξέχασα να σας πω ότι έχει μάνατζερ επειδή έγραψε ένα βιβλίο, έγινε επιτυχία, και το έκανε και ταινία) , που έχει ένα μικρό προβληματάκι. Δεν μπορεί ν’ αφήσει το πουλάκι του σε ησυχία (ε, ναι το παίζει, πως το λένε;; Σε τέτοιο βαθμό όμως που βρίσκει το μπελά του).

Ο Χανκ είναι ο άντρας που όλες σας θα λέγατε γλοιώδη, επειδή την πέφτει ασύστολα σε όλες, με τον πιο χυδαίο τρόπο- και του κάθονται, όλες. Είναι συνέχεια μισό- μεθυσμένος, μισό- μαστουρωμένος και ενίοτε μισό- ντυμένος. Είναι ένας αποτυχημένος, που όλο γίνεται βάρος στους άλλους, την (πρώην) γυναίκα του, το παιδί, τον μάνατζερ-φίλο του και όπου βρει γενικά. Όλοι γύρω του γίνονται «κώλος» κι αυτός στο τέλος βγαίνει αλώβητος.

Σίγουρα δεν σας άρεσε και πολύ εεε;; Ή μήπως αρχίσατε να κολλάτε; Γιατί οι γυναίκες έχουν τελικά τέτοιο μαζοχισμό; Απ’ τη μια, ψάχνουν το γλυκό (έστω και χρυσαφί) παιδάκι, τύπου Edward (αυτόν τον ξέρετε ε;; πουλάκια μου!) που θα τους χαρίσει τον ουρανό με τ’ άστρα, θα τις ζητήσει απ’ τον μπαμπά και θα ζήσουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα (το δεύτερο είναι το μόνο σίγουρο). Απ’ την άλλη, τα θέλει ο «κώλος» μας (αν δείτε τη σειρά, θα καταλάβετε ότι μιλάω μεταφορικά και κυριολεκτικά- αν είστε μικρά μην το δείτε με την μαμά σας). Θέλουμε και τον τύπο αλά James Dean (σκισμένο τζιν, κολλητό μπλουζάκι, τσιγαράκι και συνοφρυωμένη μούρη) να είναι και λίγο «κακό παιδί» (όχι να μας σπάσει και στο ξύλο, είπαμε), να είναι-και να μην είναι δικός μας, να μας φτύνει και να κολλάμε. 

Αποφασίστε λοιπόν κυρίες μου (κι εγώ μαζί), επειδή δίνουμε στους άντρες mixed messages και ιδού το αποτέλεσμα. Δεν ξέρουν τι θέλετε, και αυτό που παίρνετε στο τέλος, δεν ξέρετε ούτε κι εσείς αν το θέλετε. Ορίστε, μπερδεύτηκα κι εγώ τώρα, είδατε;